Pani z wózkiem podziękujemy!

My, rodzice z wózkami, nie mamy łatwego życia! Jeszcze facet to pół biedy, weźmie wózek pod pachę i jakoś sobie poradzi, a drobna kobitka, taka jak ja, już tak z górki nie ma.

Poruszając się po mieście można napotkać wiele miejsc nieprzystosowanych do wózków dziecięcych czy inwalidzkich. Bariery architektoniczne to jedno, a brak wyobraźni ludzi to drugie. Poniżej przykłady takiej bezmyślności ludzkiej,z którą miałam "przyjemność" się zetknąć.

1. SKLEP

Pierwsze utrudnienia można napotkać już przy wejściu - bramka obrotowa niemożliwa do pokonania przez wózek. Trzeba więc czekać, aż kolejka do kasy się zwolni, by móc wjechać do sklepu tą drogą.

Między regałami ciężko jest wymanewrować, bo przejazd pomiędzy jest bardzo wąski, a sterta kartonów
i palet z promocjami, dodatkowo sprawy nie ułatwia. Po drodze trzeba tracić czas na odkładanie produktów, które przypadkowo się strąciło. Jak sobie radzą osoby z wózkami dla bliźniaków?!

Przy kasie nie można również liczyć na dobrą wolę ludzi, którzy widząc kobietę z dzieckiem, nierzadko rozdrażnionym z nudów, NIE wpuszczą jej przed siebie do kolejki. Nawet przytrafiło mi się, że gdy była otwierana dodatkowa kasa, osoby które stały za mną w kolejce, biegły na złamanie karku, byle by mnie wyminąć.

Kultury ludzie w nadmiarze na pewno nie mają, w myśl idei "Zachciało Ci się wyjść babo na spacer z wózkiem - to się teraz sama martw!"- rzadko zdarzyło mi się, by ktoś przytrzymał drzwi, czy pomógł wnieść wózek po schodach. Wiele razy do sklepu nie weszłam - bo albo drzwi za wąskie, albo schody nie do pokonania.
Wyczytałam gdzieś w internecie, że właściciele sklepów nie przepadają za klientem, który wjeżdża do sklepu wózkiem, tłumacząć, że często zdarza się, że to właśnie w nich klienci wywożą ze sklepu artykuły, za które nie płacą. W oczach sprzedawców jesteśmy więc potencjalnym złodziejem! Mądre to?

2. ULICA

Kiedyś po 5 minutach stania przed pasami, na przejściu dla pieszych, machałam ręką do kierowców, którzy mnie mijali. Śmieszne? Wcale nie! Nie lubię mojemu dziecku fundować spalinowej inhalacji. Najczęściej zatrzymują się mężczyźni, a podobno kobieta-kobietę najlepiej zrozumie.

Co do barier architektonicznych miasta - krzywe chodniki, wysokie krawężniki, brak podjazdów na schodach do Urzędów, czy innych instytucji. Jak sobie, w niektórych miejscach radzą osoby na wózkach inwalidzkich - nie mam pojęcia!

No i mój ulubiony temat! Brak umiejętności parkowania przez osoby, które podobno prawo jazdy posiadają. Kodeks ruchu drogowego mówi, że samochód można zaparkować na chodniku minimum 10 m od przejścia dla pieszych oraz że szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych to min. 1,5 m. Jeśli jednak nie wszyscy pamiętają o kodeksie ruchu drogowego to wystarczy trochę wyobraźni! Dlaczego ja mam ryzykować zdrowie i życie swoje i dziecka jadąc po ulicy, bo na chodniku ktoś zaparkował swoje cztery koła, bo najpewniej nie chciało mu się ruszyć swoich czterech liter z najbliższego parkingu, czy miejsca dozwolonego na parkowanie? Marzy mi się przygotowanie wlepek "Pomyśl o wózku, zanim zaparkujesz samochód! " z takim mega trudnym do zdrapania klejem - tak aby kierowca na drugi raz pomyślał, zanim zaparkuje samochód na chodniku, utrudniając przejście pieszym.

Zdjęcia pochodzą z myślenickiej strony miasto-info.pl.